Trzydziesty trzeci

 ♫

            W momencie, kiedy wydaje nam się, że zdołaliśmy rozwikłać zawiłości tego życia, wszechświat rzuca nam podkręconą piłkę. Musimy więc improwizować. Odnajdujemy szczęście w nieoczekiwanych miejscach. Odkrywamy to, co jest dla nas najważniejsze. A najzabawniejsze jest w tym wszystkim to, że wszechświat zawsze dba, byśmy wylądowali dokładnie tam, gdzie powinniśmy być.

*

            Kiedy przyjaciółki jechały do szpitala, Shaylon była strzępkiem nerwów, nie mogła pogodzić się ze świadomością tego, że może być w ciąży. Zaczynała żałować tego, że tamtego dnia uległa Justinowi. Prawda była taka, że go kochała, chciała z nim być, ale bardzo się bała . A teraz nie wiedziała co z nią dalej będzie, miała mętlik w głowie.

            Dotarły na miejsce, Shaylon była coraz bardziej zestresowana, nadal było jej niedobrze, możliwe nawet, że teraz czuła się jeszcze gorzej. Dziewczyna czuła, że to najgorszy dzień w jej życiu, że właśnie cały świat zwalił jej się na głowę, a ona była zbyt słaba, żeby to udźwignąć.

*

            Justin chciał się odciąć od przeszłości, chciał zapomnieć o tym, co go spotkało, a jego przyjaciel Ryan mu w tym pomagał, jednak ta pomoc nie dawała rezultatów. Jego przyjaciel był typem imprezowicza, myślał, że nowa dziewczyna, alkohol i imprezy pomogą szatynowi, ale to miało zupełnie odwrotne działanie. Chyba jedynym wsparciem chłopaka była jego młodsza siostra, miał wrażenie, że tylko ona go rozumie.

*

            Wspomnienia pozostają w nas, ale rzeczy, które kiedyś należały do nas, może posiadać ktoś inny. A wystarczyła jedna zła decyzja, żeby to wszystko utracić. Żałujemy, ale czasu nie da się cofnąć, więc musimy iść naprzód, musimy walczyć pomimo tego, że czasami bywa to trudne, że czasami to, co było najważniejsze, zostało daleko za nami.

*

            Czekając na wejście do gabinetu ginekologicznego, Shaylon obserwowała kobiety w ciąży, które były bardzo szczęśliwe, niektóre z nich przyszły ze swoimi partnerami, którzy je kochali. A ona była sama. Nie pasowała do tego obrazka. Gdyby okazało się, że jej przypuszczenia są prawdziwe, wiedziała, że nigdy nie będzie taka szczęśliwa. Zakończyła znajomość z Justinem, a po tym jak go potraktowała ostatnim razem, już nigdy nie będzie miała szansy na jego powrót.

            Została zawołana do gabinetu lekarskiego, czuła, że ma wsparcie w swojej przyjaciółce i nieważne co się stanie, Alissa zawsze będzie ją wspierać.

-Dzień dobry – przywitała się.

-Witam – lekarz się do niej uśmiechnął i wskazał na krzesło naprzeciw siebie. - Co panią do mnie sprowadza?

-Podejrzewam, że jestem w ciąży – powiedziała drżącym głosem.

-Ale nie ma się czego bać, wszystko będzie dobrze – mężczyzna próbował ją uspokoić. - Zapraszam na badanie – wskazał na łóżko.

            Początkowo podczas badania lekarz nic nie mówił, wpatrywał się tylko w monitor, ale po chwili odwrócił ekran w jej stronę i kazał spojrzeć.

-Widzi pani? Tu jest płód – wskazał palcem. - To czwarty tydzień, gratulacje – oznajmił z uśmiechem.

-Jestem w ciąży? - zapytała, jakby chciała się upewnić.

-Tak, będzie pani mamą. Proszę się ubrać, a ja wypiszę pani tabletki na wzmocnienie i za jakiś miesiąc zapraszam na kolejną wizytę.

            Dziewczyna nie dopuszczała do siebie tej wiadomości, nie chciała wierzyć, że naprawdę jest w ciąży, do końca miała nadzieję, że jej przypuszczenia okażą się bezpodstawne. Po wizycie brunetka wyszła z gabinetu i nie wytrzymała, rozpłakała się. Jej obawy się potwierdziły, była w ciąży – była w ciąży z chłopakiem, który nie chciał jej w tym momencie znać, który chciał o niej zapomnieć, a przynajmniej ona tak uważała. Alissa kiedy tylko zobaczyła swoją przyjaciółkę i to, w jakim jest stanie, podeszła do niej i mocno ją przytuliła

-Jak ja sobie sama poradzę? - załkała. - Muszę się opiekować chłopcami, muszę pracować, a teraz jeszcze to dziecko – powiedziała ledwie zrozumiale, gdyż łzy cisnęły jej się do oczu.

-Ej, nie jesteś sama, masz mnie, Davida – uśmiechnęła się. - Masz też Justina – dodała niepewnie.

-On nigdy się nie dowie – powiedziała ocierając łzy.

-Shaylon, musisz mu powiedzieć, on cię z tym nie zostawi – stwierdziła.

-Nie chcę teraz o tym myśleć, muszę się przewietrzyć, bo czuję, że inaczej zwymiotuję.

            Przyjaciółki udały się do parku. Rozpoczynała się wiosna, więc była to idealna pora na spacer. Shaylon nie miała ochoty rozmawiać o tym, co się wydarzyło, ale cieszyła się, że nie jest sama, czuła wsparcie ze strony swojej przyjaciółki i to naprawdę bardzo jej pomagało. Idąc do parku Shaylon nie przewidziała tylko jednego – kiedy przechadzała się alejkami z Alissą, zauważyła Justina idącego ze swoją siostrą. Dziewczyna wiedziała, że mieszkając w tak małym miasteczku, prędzej czy później się spotkają, jednak brunetka nie spodziewała się, że to nastąpi tak szybko, nie była jeszcze gotowa na to spotkanie, nie wiedziała co zrobić, nie wiedziała  czy powiedzieć mu o ciąży. Z jednej strony bała się jego reakcji, a z drugiej – nie chciała po raz kolejny ukrywać przed nim czegoś tak ważnego, bo tym razem Justin mógłby jej już tego nie wybaczyć. Byli coraz bliżej siebie, aż w końcu spojrzeli na siebie w tym samym momencie. Ten park to było ich przeznaczenie, to miejsce zawsze ich łączyło, zawsze się tam spotykali i to miejsce było magiczne, to było ich miejsce. Justin powiedział coś do Jazzy i dziewczynka od razu pobiegła na pobliski plac zabaw. Chłopak ruszył w kierunku przyjaciółek, teraz rozmowa z szatynem była konieczna, nie było już żadnej ucieczki.

-Cześć – przywitał się niepewnie. - Możemy porozmawiać o tym, co się ostatnio stało? - zapytał.

-Zostawię was samych – powiedziała Alissa, jednak Shaylon nie pozwoliła jej odejść.

-Nie – zatrzymała ją. - Znowu mi niedobrze – wyznała.

-Musisz usiąść – stwierdziła dziewczyna prowadząc ją w stronę ławki. Dziewczyna nie czuła się najlepiej, mdłości powróciły, na dodatek zaczęło jej się kręcić w głowie. Szatyn był zdezorientowany, nie wiedział co się dzieje.

-Wszystko w porządku? - zapytał zmartwiony.

-Shaylon, on powinien wiedzieć – stwierdziła.

-Ale o czym powinienem wiedzieć? - wtrącił się. Brunetka spojrzała na Alissę, a potem przeniosła wzrok na chłopaka.

-Shaylon jest w ciąży – wyznała, ale Justin jakby nie zrozumiał sensu tych słów. - Ona jest w ciąży z tobą – dodała, ale brunetka nie wytrzymała tej presji, rozpłakała się i uciekła. Nie miała siły na czekanie na jego reakcję, to wszystko ją przerosło.

            Justin stał wciąż w tym samym miejscu, nie docierała do niego ta wiadomość. Na początku nie wiedział, jak to się stało, ale po chwili przypomniał sobie moment słabości, kiedy się kochali, kiedy znowu byli razem, a później znowu musieli się rozstać. Nie wiedział, co zrobić w tej sytuacji, jak się zachować, był otępiały i zszokowany.

-Nie stój tak, zrób coś – z zamyślenia wyrwała go Alissa.

-Nie mogę w to uwierzyć – powiedział zduszonym głosem.

-Ona cię kocha. A teraz biegnij za nią i złap ją zanim zrobi coś głupiego. Zajmę się twoją siostrą – powiedziała patrząc na niego wyczekująco.

            Szatyn nie myśląc długo, pobiegł za brunetką, która zniknęła już z jego pola widzenia. Biegł przed siebie jak najszybciej mógł, chciał dogonić Shaylon, chciał z nią w końcu szczerze porozmawiać. Ona nosiła w sobie ich dziecko i Justin nie mógł pozwolić na to, żeby coś jej się stało. Wybiegając z parku chłopak zobaczył, brunetkę idącą w stronę ulicy.

-Shaylon! Shaylon poczekaj! - krzyknął, a dziewczyna odwróciła się tylko na ułamek sekundy, po czym nadal szła przed siebie tylko nieco szybciej. Kiedy Justin zauważył, że dziewczyna wychodzi na ulicę pełną jadących samochodów, nie wiedział, co ona chce zrobić, ale pędem udał się w jej kierunku. Dotarł do niej, kiedy Shaylon wychodziła już na ulicę, prosto pod koła rozpędzonego samochodu. W ostatniej chwili złapał ją za rękę i przyciągnął do siebie. Brązowooka początkowo miała opory, próbowała się wyrywać, ale Justin otulił ją ramionami i mocno ją przytulił. Shaylon zaczęła łkać jak małe dziecko. - Ciii... Nie płacz – wyszeptał gładząc ją po głowie i plecach. - Dlaczego chciałaś zrobić coś tak głupiego? - zapytał przestraszony.

-Bałam się, nadal się boję – wyznała. - Widzisz? Znowu niszczę ci życie. To dziecko wszystko skomplikuje.

-Nie myśl teraz o tym – pocałował ją w czubek głowy. - Musisz teraz o siebie dbać, musisz dużo odpoczywać – stwierdził, a brunetka kiwnęła głową.

-Powinniśmy chyba porozmawiać.

-Masz rację – powiedział. - Ale posłuchaj, nie zrozum mnie źle, ja muszę sobie to wszystko pookładać w głowie na spokojnie. Muszę przemyśleć, co dalej z nami będzie – stwierdził.

            Shaylon wciąż nie mogła się oswoić z myślą, że jest w ciąży i że pod sercem nosi dziecko Justina. Jednak po spotkaniu z nim, nieco się uspokoiła, wiedziała, że nie zostanie sama, że Justin we wszystkim jej pomoże, nadal się obawiała wielu rzeczy, czuła się winna, ale musiała dać radę, musiała walczyć...

*

            Każda droga w pewnym momencie się rozwidla, wybieramy różne drogi, myśląc, że kiedyś się spotkamy, widzisz jak ktoś coraz bardziej się oddala... To nic, jesteśmy dla siebie stworzeni, w końcu się spotkamy.

~~~*~~~

Postanowiłam znaleźć trochę czasu i wynagrodzić Wam to, że tak rzadko dodawałam rozdziały w ostatnim czasie. Mam nadzieję, że Wam się spodoba.

I chciałam coś wyjaśnić. Zachowanie Shaylon to nie jest jakaś drama i jak Wam się coś takiego nie podoba, to nikogo siłą nie trzymam. Nie mam zamiaru pisac kolejnej sieczki, w której wszystko dobrze się kończy, tak się nie dzieje w prawdziwym życiu, a ja piszę o życiu, nie o bajce... 

Liczę na wyrozumiałość. Pozdrawiam tych, którzy jeszcze ze mną zostali i nie odeszli z powodu "dramy" i rzadko dodawanych rozdziałów. :)