Pięćdziesiąty drugi

 ♫

            Znajdź kogoś, kto nie boi się przyznać, że tęsknił. Kogoś, kto wie, że nie jesteś idealny, ale traktuje cię tak, jakbyś był. Kogoś, dla kogo największym lękiem jest utrata ciebie. Kogoś, kto całkowicie odda ci serce i kto będzie mówił: „Kocham Cię” i naprawdę miał to na myśli... I w końcu co najważniejsze – znajdź kogoś, kto będzie szczęśliwy budząc się przy tobie każdego dnia i mimo upływu lat, zmarszczek i siwych włosów będzie cię kochał z każdym dniem coraz mocniej...

*

           

            Od teraz życie Shaylon i Justina wyglądało zupełnie inaczej, lepiej. Nie byli już głupimi dzieciakami, które nie znają życia. Zaczęli się zachowywać jak dorośli ludzie, wzięli się w garść i zaczęli normalnie żyć. Z czasem przyzwyczaili się do tego życia, przyzwyczaili się do myśli, że muszą żyć przede wszystkim dla swojego synka. Zdali sobie sprawę, że dopóki będą się kochać, wszystko ułoży się tak jak sobie zaplanowali. Spędzali ze sobą dużo więcej czasu i mówili sobie o wszystkim, ufali sobie. Siedzieli właśnie na kanapie, kiedy usłyszeli dzwonek do drzwi. Brunetka chciała wstać i otworzyć, jednak Justin przyciągnął ją do siebie, pocałował i dopiero pozwolił wstać. Kiedy Shaylon otworzyła drzwi, zobaczyła Alissę i Davida. Była zdziwiona ich obecnością, jednak wpuściła ich do środka.

-Coś się stało? - zapytała.

-Nie, a właściwie tak - westchnęła.

-Siadajcie. Napijecie się czegoś?

-Nie, my w zasadzie tylko na chwilę.

            Usiedli w salonie, a Shaylon z Justinem nawet nie domyślali się czego za chwilę się dowiedzą. Na początku to była to była tylko zwykła rozmowa paczki przyjaciół, ale nikt nie spodziewał się o co tak naprawdę chodzi.

-No więc byliśmy ostatnio na weekend w górach, wypoczęliśmy, odstresowaliśmy się, a ja jestem w ciąży - westchnęła mówiąc to jak gdyby nigdy nic. Shaylon nie wiedziała co powiedzieć, przez moment myślała, że zwyczajnie się przesłyszała.

-Czy ja dobrze usłyszałam, że jesteś w ciąży?
-Tak - pisnęła. - Byliśmy dzisiaj u lekarza - ucieszyła się.

-Boże, nawet nie wiesz jak się cieszę - brunetka od razu wstała i przytuliła swoją przyjaciółkę.

-Gratulacje stary - Justin podszedł do Davida i uścisnął mu dłoń. - Teraz będziesz wiedział co to nieprzespane noce - zaśmiał się.

-Ja już teraz wiem co to znaczy, jeśli wiesz co mam na myśli - oboje parsknęli śmiechem.

-To dzięki tobie - stwierdziła Alissa. - Bez twoich rad bym się poddała.

-Kochacie się, a to dziecko będzie szczęśliwe, że urodzi się w kochającej rodzinie - uśmiechnęła się.

-A wy nie myślicie o drugim dziecku?

-Nie, nie. Jonathan jest cudowny, ale...

-Ale ja wolę w nocy słyszeć jęki Shaylon niż płacz dziecka - zaśmiał się.

-Głupi jesteś - stwierdziła wywracając oczami.

-Cieszę się, że między wami już wszystko w porządku - uśmiechnęła się.

-Nie jest idealnie - zaczął Justin. - Kochamy się i to jest najważniejsze - pocałował brunetkę w policzek.

-To, że jesteście razem, to było wam pisane - stwierdziła. - Wasza historia jest taka romantyczna, a wy jesteście taką dobraną parą. Jesteście jak Romeo i Julia, jak Rose i Jack - rozmarzyła się.

-Kochanie - David złapał ją za rękę. -Dobrze się czujesz?

-Spokojnie David, to tylko hormomy ciążowe - zaśmiała się Shaylon.

-To my już lepiej pójdziemy - stwierdził.

            Kiedy znowu zostali tylko we dwoje, Justin przyciągnął ją do siebie i długo wpatrywali się sobie głęboko w oczy. Gdyby można było zobaczyć miłość i uczucie jakie łączy te dwie osoby, udałoby się zobaczyć iskierki przeskakujące w ich oczach. To było coś więcej niż miłość. Szatyn spojrzał dziewczynie głęboko w oczy, po czym delikatnie musnął jej usta.

-My nie jesteśmy jak Romeo i Julia ani jak Jack i Rose, prawda? - zapytał.

-Zdecydowanie nie. Nasza historia nie skończy się tak tragicznie.

-Będziemy żyli długo i szczęśliwie, razem. Umrzemy jako staruszkowie w ciepłym łóżku mając gromadkę dzieci, wnuków i prawnuków - rozmarzył się.

-Jeśli próbujesz cytować Jacka z Titanica, to słabo ci to wychodzi - zaśmiała się.

-Wiesz, ta książka, wtedy w tej bibliotece, twoje spojrzenie, jedno twoje spojrzenie i wiedziałem, że jesteś wyjątkowa. Wypożyczona w bibliotece książka dała mi największe szczęście, dała mi ciebie - Shaylon patrzyła na niego jak zaczarowana. Każde słowo dokładnie analizowała. Pomimo tej nieudolnej interpretacji dziewczyna była wzruszona.

-Powiedziałeś to prawie tak dobrze jak sam Leonardo DiCaprio, ale niestety on jest od ciebie przystojniejszy - stwierdziła.

-Ej, nie obrażaj mnie - oburzył się.

-Przecież żartuję głuptasie - zaśmiała się.

-A co byś powiedziała na to, żebyśmy mieli drugie dziecko? - zapytał całkiem poważnie.

-Chciałbyś?

-Pewnie, że tak. Jonathan jest już duży, moglibyśmy popracować nad siostrzyczką dla niego - uśmiechnął się.

-Poczekajmy jeszcze trochę.

-Dobrze, nie zrobię niczego wbrew tobie.

-Kocham cię - szepnęła.

-Ja ciebie też - przyciągnął ją do siebie i pogłębił pocałunek. Całowali się i przytulali, a tą chwilę czułości przerwał dźwięk telefonu. Brunetka niechętnie odsunęła się od niego i odebrała. Usłyszała głos swojego przyjaciela, który był czymś wyraźnie uszczęśliwiony.

-Shaylon? Nie uwierzysz - westchnął rozentuzjazmowany.

-Coś się stało?

-Zostałem ojcem - krzyknął do słuchawki

-Jak to? - zdziwiła się.

-Jessica była w ciąży ze mną. Po rozmowie z tobą pojechałem do niej i dowiedziałem się, że to ja jestem ojcem jej dziecka. Ona mi wybaczyła, rozumiesz? Wybaczyła mi, a teraz mam śliczną córeczkę , powiedział wzruszony.

-Gratuluję - brunetka nie mogła powstrzymać uśmiechu.

-Gdyby nie ty, to nawet bym o tym nie wiedział. Nawet nie wiesz jaki jestem ci wdzięczny. I ktoś chce z tobą porozmawiać, poczekaj...

-Halo? Shaylon? - usłyszała kobiecy głos. - To ja, Jessica.

-Cześć. Jak się czujesz? Jak tam wasza córeczka?

-Wszystko w porządku. Jason się w niej zakochał, nie odstępuje nas na krok. Nawet nie wiesz jak się cieszę, że w końcu zmądrzał, a w końcu to wszystko dzięki tobie. Naprawdę strasznie ci dziękuję.

-Najważniejsze, że jesteście szczęśliwi - uśmiechnęła się.

-Muszę kończyć, bo mała się obudziła.

-Jak daliście jej na imię? - zapytała zaciekawiona.

-Margaret - odpowiedziała.

-Ucałuj ją ode mnie.

-A ty pozdrów braci, męża, no i oczywiście synka.

            Shaylon po chwili się rozłączyła i spojrzała na Justina, po czym znowu się do niego przytuliła. Westchnęła i musnęła jego policzek.

-Jason został ojcem - oznajmiła.

-Jason? To ten koleś, który obmacywał moją żonę?

-Lubię, kiedy jesteś o mnie zazdrosny - stwierdziła.

-Każdy, kto miałby taką kobietę byłby zazdrosny - westchnął.

-Pamiętam twoje spojrzenie - zaśmiała się.

-Oj tam! - machnął ręką. - Zobacz, Alissa jest w ciąży, Jason został ojcem, a my?

-A my mamy najsłodszego synka pod słońcem - stwierdziła.

-To prawda - uśmiechnął się i pocałował ją w usta.

*

            Wmawiamy sobie, że rzeczywistość jest lepsza. Wmawiamy sobie, że byłoby lepiej, gdybyśmy nigdy nie marzyli, ale najsilniejsi, najbardziej zdeterminowani z nas trzymają się swoich marzeń. Albo przychodzi nowe marzenie, którego nie braliśmy pod uwagę. Budzimy się i odkrywamy, że mimo wszystko jest nadzieja. I jeśli mamy szczęście, uświadamiamy sobie wbrew wszelkim przeciwnościom, wbrew życiu, że prawdziwym marzeniem jest móc w ogóle marzyć.

*

            Był początek zimy, padał śnieg, a Shaylon wykonywała prace domowe i przygotowywała się do świąt, które już lada moment miały nastać. Tak bardzo lubiła święta i w końcu mogła być pewna, że te święta będą wyjątkowe, że nie będzie się musiała przed nikim ukrywać, że wszyscy jej bliscy usiądą przy jednym wspólnym stole. Marzyła o dzieleniu się opłatkiem, o składaniu sobie życzeń, o wspólnym śpiewaniu kolęd. Tak strasznie się cieszyła, że nareszcie spędzi prawdziwe święta.

*

            Grupa przyjaciół spędzała razem Święta Bożego Narodzenia i były to zdecydowanie wyjątkowe święta. Jeszcze niedawno spędzali czas jako małe dzieci, bawili się i wydawało im się, że życie już zawsze będzie takie beztroskie. Odkrywali tajemnice, poznawali świat i cieszyli się, że przeżywają cudowne i niezapomniane przygody. Jednak każde z nich przekonało się, że życie nie jest jedynie czarne albo białe, życie ma również wszystkie kolory tęczy. Każde z nich przeżyło coś, co ukształtowało ich osobowości. Ciężko było powiedzieć, które z nich miało najtrudniejsze życie, jednak pewne było to, że nie było im łatwo.

            Shaylon przeżyła swój życiowy koszmar, przeżyła piekło, jednak gdy patrzyła na to z perspektywy czasu, zrozumiała, że za swoje cierpienie otrzymała nagrodę - rodzinę, która była dla niej najważniejsza. Justin natomiast przeżył trudną drogę do tego, aby w końcu odnaleźć szczęście. Musiał zmierzyć się z wieloma przeciwnościami. Musiał poznać prawdę o swoim ojcu, przeżył groźny wypadek, w którym omal nie zginął, ale w ostateczności osiągnął to czego pragnął. Alissa z Davidem również przebyli trudną drogę do osiągnięcia obranego celu. W ich miłości nigdy nie było łatwo, ale dzięki swojej sile nadal byli razem. A historia Jasona i Jessici zasługiwała na Oscara. Kochali się, ale w każdym związku czasami źle się dzieje, a im udało się to pokonać.

            Byli grupą przyjaciół, którzy jeszcze niedawno byli gromadą beztroskich dzieci, a teraz każdy z nich miał już swoją rodzinę. Musieli stać się odpowiedzialni i często nie potrafili się z tym uporać. W krótkim czasie ich życie diametralnie się zmieniło. W tej chwili nie żałowali niczego, bo okazało się, że ich życie jest właśnie takie o jakim marzyli i nie chcieli niczego zmieniać.

-Za miesiąc bierzemy z Jessicą ślub - oznajmił Jason.

-Naprawdę? To gratulacje - ucieszyła się Shaylon. - Macie taką cudowną córeczkę i tworzycie wspaniałą rodzinę - stwierdziła trzymając Margaret na rękach.

-Nie mogę się doczekać aż sama będę miała takiego malucha - powiedziała podekscytowana Alissa. - A to dopiero czwarty miesiąc.

-Pamiętam jak Jonathan był taki malutki - uśmiechnęła się.

-Jus nie jeśtem malutki - oburzył się chłopczyk.

-To prawda - brunetka podała śpiącą Margaret Jessice i podeszła do swojego synka. - Jesteś dużym chłopcem - pocałowała go w czoło.

-Moglibyście popracować nad jeszcze jednym bobasem - stwierdził Jason śmiejąc się pod nosem.

            Shaylon spojrzała na Justina i się do niego uśmiechnęła. Wzięła Jonathana za rękę i podeszła do szatyna, który wziął chłopca na ręce i przytulił do siebie dziewczynę.

-Tak się składa, że dużo się napracowaliśmy - uśmiechnęła się. - I w końcu się udało. Jestem w ciąży - oznajmiła.

            Wszyscy dookoła zamilkli i wpatrywali się w Shaylon jakby właśnie powiedziała coś strasznego. Brunetka nie wiedziała co powiedzieć, spojrzała na Justina, który był tak samo zdziwiony reakcją przyjaciół. Dopiero po chwili Alissa lekko się uśmiechnęła, od razu podbiegła do Shaylon. Wszyscy cieszyli się z tej nowiny, ale w pierwszej chwili nie wiedzieli jak zareagować. Nikt się tego nie spodziewał, przecież jeszcze nie tak dawno nie było między nimi tak dobrze i myśleli rozstaniu. Jednak teraz nie chcieli już wspominać tych złych chwil. Liczyła się teraźniejszość i ich wspólna przyszłość.

-Tak strasznie się cieszę, że wam się udało – powiedziała wzruszona Alissa.

-Tylko się nie rozpłacz, bo nie zapominaj o tym, że na mnie teraz też mogą działać hormony ciążowe – zaśmiała się brązowooka.

-Kiedy tak o tym mówicie, zaczynam tęsknic za czasem, kiedy byłam w ciąży – wtrąciła się Jessica i wszystkie trzy wybuchły śmiechem.

*

            Czy może być coś piękniejszego od przyjaźni, która jest w stanie przetrwać przez lata? Piękniejsze może być chyba tylko to, że przyjaźń przeobraziła się w miłość. Tak naprawdę każdy w swoim życiu potrzebuje wsparcia, każdy potrzebuje podpory przy podejmowaniu trudnych decyzji. Warto mieć przy sobie kogoś takiego, kogoś, kto zawsze będzie potrafił pomóc nam poradzić sobie w życiu. Dlatego nikt nigdy nie powinien być sam. Każdy powinien mieć kogoś, na kogo zawsze może liczyć. 

~~~~~~~~~~~~~~~~

No więc to jest już ostatni rozdział tego opowiadania. I jest mi tak strasznie smutno, bo po pierwsze nie wyszedł mi tak jak chciałam, a po drugie tak strasznie nie chcę tego kończyc. 

Pisałam to opowiadanie ponad rok, było tyle wzlotów i upadków, tyle dobrych rozdziałów, a jeszcze więcej tych gorszych ;d No smutno mi.

Podziękowania zostawię na epilog, który mam nadzieję, że pojawi się w następny weekend, chociaż niczego nie obiecuję.

Na dzisiaj to chyba już wszystko...

Aaaa! WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO Z OKAZJI DNIA KOBIET MOJE KOCHANE CZYTELNICZKI!